In een witgloeiende lichtflits, en zonder waarschuwing, is onze maan er het ene moment, het volgende moment is hij weg. Dan een tweede flits. En dat is het laatste wat iemand op aarde zich kan herinneren. 11 maanden later is het niet post-apocalyptisch; het is apocalyptisch omdat de aarde door een wormgat is gezogen en onze planeet letterlijk van binnenuit heeft gescheurd. Met bizarre rampen en het instorten van de beschaving moeten onze helden een manier vinden om te overleven en 'veilig terrein' te bereiken voordat het te laat is.